Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Πόσο καθαρρά η τουρκία πήρε τη δευτερη θέση στο μουντομπάσκετ;

Πόσο δίκαια πήρε άραγε η Τουρκία τη δεύτερη θέση;
Όλοι ξέρουμε λίγο πολύ για τα σφυριγματα που πήρε η Τουρκία από το τρίποντο του διαμαντιδη που δεν μας μέτρησαν στο μεταξυ μας αγωνα μέχρι τις τεχνικές ποινες εις βάρος της Τουρκιας που δε δινοταν. Για να δουμε όμως το παρακάτω βιντεο από τον αγωνα με την Σερβια


επίσης δειτε προσεκτικα και την φάση εδω στο 1.10-1.13 . Ηταν καθαρό το κόψιμο ή μηπως, λέω μηπως είχε γινει φάουλ;

Στροφή της Ρωσίας στο Χριστιανισμό



Ύστερα από εβδομήντα χρόνια σκληρού διωγμού εναντίον της Εκκλησίας και των χριστιανών το λεγόμενο "σιδηρούν παραπέτασμα" έπεσε και μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα άρχισε να διαμορφώνεται. Το ρωσικό κράτος πλέον συμπορεύεται με την επίσημη ρωσική Εκκλησία και ο απλός  λαός τρέχει σαν διψασμένος στους ιερούς ναούς του οποίους το άθεο σταλινικό κράτος λεηλάτησε πριν λίγες δεκαετίες.
Για όσους όμως νοσταλγούν ακόμη το στυγνό σταλινικό καθεστώς της πρώην ΕΣΣΔ και για όσους ύμνησαν τον Στάλιν, αποστομωτική απάντηση έδωσε το πιο επίσημο σήμερα στόμα της Ρωσίας. Συγκεκριμένα ο πρόεδρος της χώρα Ντμίτρι Μεντβέντεφ έγραψε στο πρσωπικό του ιστολόγιο τα εξής:"Η δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων κατά την διακυβέρνηση του Σοβιετικού δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν δεν μπορεί να δικαιολογηθεί" Και αποκαλώντας την "καταστολή" και τις διώξεις κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 "μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη ρωσική ιστορία", πρόσθεσε: "Είμαι πεπεισμένος ότι οι εθνικές τραγωδίες είναι τόσο ιερές όσο και οι νίκες". Ο ρώσος πρόεδρος απέρριψε επίσης τις δικαιολογίες των απολογητών του άθεου μαρξιστικού καθεστώτος.
Πρέπει να προσεχθούν πολύ οι ορθότατες αυτές επισημάνσεις του Ρώσου προέδρου, διότι είναι απόσταγμα της πικρής πείρας του μαρτυρικού ρωσικού λαού, ο οποίος επί επτά δεκαετίες υφίστατο την τυραννία μιας αδίστακτης αντιχριστιανικής και αντιανθρωπιστικής ιδεολογίας.
Βέβαια και σήμερα οι αντίχριστες δυνάμεις εξακολουθούν με άλλο προσωπείο να ειδωλοποιούν πρόσωπα, που χλευάζουν το Χριστό και την Εκκλησία του. Έχουμε δηλαδή και σήμερα αντίχριστο ήθος και διωγμό από πολλές κατευθύνσεις.
Δυστυχώς τα φρικτά παθήματα και οι εβδομηντάχρονοι διωγμοί του ορθόδοξου ρωσικού λαού και του κλήρου δεν έχουν γίνει μ΄λαθημα για μερικούς "σοσιαλισικούς" και "προοδευτικούς" κύκλους της χώρας μας!